The Loop en Design Thinking zijn beide een methode om in te zetten voor creatieve onderzoeksprocessen. Ze richten het proces in aan de hand van verschillende fases, die zorgen voor zowel convergeren als divergeren. Kortom, de fases zorgen voor verschillende iteraties. Beide methodes zijn ook human-centered gericht, wat inhoudt dat ze de eindgebruikers centraal zetten. Jij als ontwerper doet het proces niet alleen. Je doet het samen met de eindgebruiker. Maar wat maakt The Loop nou anders dan Design Thinking?
Doelstelling
Het uitdagen van mijzelf als ontwerper om te convergeren en te divergeren binnen een chaordisch project door middel van een creatief ontwerpmodel.
The Loop
De Agile methode van 'The Loop' stimuleert samenwerking, transparantie en een iteratieve aanpak tussen het ontwerpteam en hun eindgebruikers. Zo legt de methode de nadruk op vroegtijdige en frequente betrokkenheid van gebruikers, waardoor de ontwerpteams kunnen inspelen op feedback en veranderende vereisten. Door voortdurend de fasen van Observeren, Reflecteren, Creëren te doorlopen, kunnen de ontwerpers hun producten of diensten verbeteren en op een effectieve manier waarde leveren aan gebruikers. Kortom een Human-centered aanpak die ervoor zorgt dat de ontworpen oplossing daadwerkelijk een passende manier is om het probleem van de gebruikers op te lossen.
Design Thinking
Design Thinking is een methode die gebruikt wordt om creatieve oplossingen voor complexe problemen te vinden. Het legt de nadruk op het centraal stellen van de eindgebruiker, waarbij ontwerpers nauw met hen samenwerken. De methode omvat vijf fasen: empathie krijgen voor de eindgebruiker, het probleem definiëren, ideeën genereren voor de oplossing, testen van de ideeën en het uitwerken van een mogelijk eindproduct. Tijdens dit proces zoomt een ontwerpteam in en uit en werken ze samen met de eindgebruiker om tot een passende oplossing te komen voor het probleem van de eindgebruikers.
Het verschil tussen de twee ontwerpmethodes
Ik hoor je al denken, wat is nou het verschil? De verschillen zijn minimaal. Design Thinking en de Agile methode van "The Loop" zijn beide ontwerpmethoden die gericht zijn op het vinden van creatieve oplossingen en het centraal stellen van de eindgebruiker. Ze delen het belang van het samenwerken tussen de ontwerpers en hun eindgebruikers en dwingen de ontwerpers om iteratief te werken. Het verschil zit hem in de specifieke benaderingen en de nadruk op bepaalde aspecten. Design Thinking legt meer de nadruk op het begrijpen van de gebruiker, het definiëren van het probleem en het genereren van ideeën, terwijl "The Loop" meer gericht is het observeren van de eindgebruikers, hierop reflecteren, om vervolgens hiervoor iets te maken en aan de hand van testen hiervan weer te leren. Beide methoden hebben als doel het vinden van effectieve oplossingen, maar ze hebben verschillende accenten binnen het ontwerpproces, en dat is dan ook het verschil tussen de twee ontwerpmethodes.
Mijn persoonlijke ervaring
Ik heb persoonlijk ervaring met het gebruik van beide modellen, en ze hebben me als ontwerper mooie resultaten (meerdere keren) opgeleverd. Elke methode heeft zijn eigen successen gekend bij verschillende vraagstukken van klanten. Hieronder wil ik graag een resultaat uitlichten van elk van deze modellen.
Medisch Centrum Twente
Medisch Centrum Twente kwam bij mij met de vraag:
‘Hoe kunnen we mensen met een delier op hun gemak stellen/thuis laten voelen d.m.v. digitale technologie binnen de ziekenhuissferen zonder (tijdelijke) rooming-in?’
‘Hoe kunnen we mensen met een delier op hun gemak stellen/thuis laten voelen d.m.v. digitale technologie binnen de ziekenhuissferen zonder (tijdelijke) rooming-in?’
In dit geval is het probleem al redelijk gedefinieerd. Mensen met een delier ervaren namelijk ongemak in ziekenhuissettings. Om het ontwerpproces vorm te geven, heb ik besloten om gebruik te maken van Design Thinking. Ik wilde de nadruk leggen op het begrijpen van de eindgebruiker, het afbakenen en definiëren van het probleem en van daaruit het genereren van ideeën. Binnen Design Thinking hebben we als team onze taken verdeeld en zijn we verder gaan bouwen op elkaars werk. Deze keuze werd gemaakt vanwege de verschillende disciplines binnen het team. Zo had ik zelf de rol van Business Media designer binnen het team. Op deze manier kunnen we optimaal gebruik maken van ieders kwaliteiten.
Bijzonder Lectoraat Inclusive Digital Design & Enginering
Het Bijzonder Lectoraat Inclusive Digital Design & Enginering kwam bij mij met de volgende vraag:
‘Hoe kunnen middels een serious applied game mensen met een visuele en/of meervoudige beperking ondersteund en gemotiveerd worden, om meer en effectief te bewegen tijdens de bewegingslessen?'
‘Hoe kunnen middels een serious applied game mensen met een visuele en/of meervoudige beperking ondersteund en gemotiveerd worden, om meer en effectief te bewegen tijdens de bewegingslessen?'
Het probleem is binnen dit project al gedefinieerd en een deel van hoe de oplossing eruit moet komen te zien ook, want het moet een serious game zijn. Vandaar dat wij als projectteam ervoor hebben gekozen om The Loop als ontwerpmethode te gebruiken. The Loop zorgt er namelijk voor dat we direct al op een speelse manier kennis kunnen maken met de eindgebruikers. Hierdoor kunnen we door de observaties de interesses van de doelgroep achterhalen, binnen het spelen van een spel en het bewegen. Aan de hand van the Loop hebben we dus als ontwerpteam een experimenterende houding aan kunnen nemen en vanuit hier onze creatie kunnen vormen.
Reflectie op basis van het model van Korthagen
Tijdens mijn ervaring met zowel de methode van de Agile Loop als Design Thinking heb ik mij gerealiseerd hoe belangrijk de samenwerking is tussen een ontwerper en zijn/haar eindgebruikers. Zo kwam ik erachter dat ik als ontwerper sterk ben in creëren, maar dat er nog ruimte is voor groei in mijn communicatie met eindgebruikers. Ik ontdekte dat verschillende communicatiemiddelen effectiever waren bij samenwerking met Bartimeus, waarbij persoonlijk contact via de telefoon of in real life beter werkte. Belangrijker nog, ik besefte dat de betrokkenheid van stakeholders en deelnemers cruciaal is voor succes. Zonder hun input kan ik als ontwerper niet adequaat beoordelen of de oplossing daadwerkelijk werkt en geschikt is voor het probleem. Hoewel werken met eindgebruikers buiten mijn comfortzone lag, was het een waardevolle en leerzame ervaring waarbij ik nieuwe mensen heb ontmoet en mijn kennis op onbekende terreinen heb vergroot. Dankzij deze samenwerkingen met stakeholders en deelnemers, kon ik waardevolle resultaten bereiken die anders niet mogelijk waren geweest. In de toekomst zal ik binnen mijn projecten allereerst contact gaan zoeken met eindgebruikers om via deze weg samen een oplossing te kunnen bedenken en te vormen voor het vastgestelde probleem.
